این جهان فنجان

زندگی چون چایی

عشق چون حبه قند...

که اگر حل نشود در دل چایی

زندگی تلخ شود

و اگر حل شود اندر دل چایی

زندگی شیرین است...

و اگر لعل لعبت بر لب فنجان برسد

لب تو قند شود،

وآن زمان است که فنجان در دست، همۀ زندگی را می نوشی...

نگذار دروغ بگویم خوبم!!!

آن وقت خیالت راحت می شود و من تنهاتر می شوم...

کمی نگرانِ من باش!!!

نگرانیِ تو، حالِ مرا خوب می کند...

دستورِ شرع گفته،حلال است یک نظر...

من بعد از آن نظر به تو پلکی نمیزنم...