دعوا کن، ولی با کاغذت

اگر از کسی ناراحتی، یک کاغذ بردار و یک مداد...

هر چه خواستی به او بگویی، روی کاغذ بنویس

خواستی هم داد بکشی؛ تنها سایز کلماتت را بزرگ کن نه صدایت را...

آرام که شدی، برگرد و کاغذت را نگاه کن

آن وقت خودت قضاوت کن

حالا میتوانی تمام خشم نوشته هایت را با پاک کن عزیزت، پاک کنی...

دلی نشکسته ای، وجدانت را هم نیازرده ای...

خرجش همان مداد . پاک کن بود، نه بغض و پشیمانی...

«گاهی می توان از کورۀ خشم، پخته تر بیرون آمد»